Terminologia inwestowania na giełdzie
Pod pojęciem splitu rozumiany jest podział akcji. Spółki czasami decydują się na taki zabieg, czyli przeprowadzenie podziału akcji. Zamierzonym efektem jest zwiększenie liczby akcji będących w obrocie, tym samym podniesienie ilości zawieranych transakcji i poprawę płynności akcji spółki. Przykładowo, jeżeli inwestor posiadał 200 akcji firmy XYZ notowanych po 10 zł i przeprowadzany jest split 1:5, to po splicie będzie miał 1000 akcji, a cena odniesienia spadnie do 2 zł. Finansowo i gabarytowo nic się nie zmienia – portfel akcji nadal jest wart 2000 zł – natomiast zdarza się, że po splicie, który jest zwykłą sztuczką psychologiczną, zwiększa się popyt. Opiera się na dwóch efektach: akcje są tańsze więc łatwiej znajdują drobnych nabywców, a wszyscy niezorientowani, że nastąpił split, myślą, że akcje tak mocno potaniały i kupują na potęgę. Istnieją dwie metody analizy sytuacji spółki: techniczna i fundamentalna. Pierwsza opiera się na danych zbieranych na przestrzeni notowań giełdowych spółki, dotyczących jej cen i obrotu. Buduje z tych danych szereg wykresów cenowych i na nich opiera ocenę sytuacji spółki. Służy analitykom do przewidywania przyszłych cen akcji spółki. Natomiast analiza fundamentalna bazuje na danych liczbowych: na zyskach, zadłużeniu, płynności, analizie kapitału i przepływach finansowych w spółce.
